دکتر سعدالله زارعی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگویی با قدس درباره علل لغو سفر وزیر خارجه کشورمان به ترکیه می‌گوید: در روزهای گذشته، خبر تعویق سفر وزیر امور خارجه کشورمان به ترکیه یکی از سوژه‌هایی بود که بازتاب رسانه‌ای گسترده‌ای داشت. گفته می‌شود به دلیل برخی ناهماهنگی‌ها از سوی کشور میزبان، شاهد تعویق سفر حسین امیر عبداللهیان برای دیدار با مولود چاووش اوغلو وزیر خارجه ترکیه بوده‌ایم. 
متأسفانه اغلب تحلیل‌ها و اظهار نظرهای منتشرشده برخاسته از شناخت سطحی‌ است که توسط برخی جریان‌ها و رسانه‌های غیرمتخصص ارائه می‌شود. اینکه برخی رسانه‌ها به‌دنبال دلیل‌تراشی بی‌پایه و اساس برای این‌گونه اتفاقات ساده هستند، صرفاً یک تاکتیک رسانه‌ای است. تجربه ثابت کرده‌است گاهی در حوزه روابط بین‌الملل بروز مشکلات داخلی برای میزبان و یا میهمان موجب لغو یا تغییر زمان سفرها، دیدارها و قرارها می‌شود.
او در ادامه به روابط درهم تنیده دوکشور اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: در حوزه روابط جمهوری اسلامی ایران و ترکیه چند نکته حائز اهمیت است که باید به آن بپردازیم. ابتدا آنکه ترکیه به دنبال کاهش روابط با تهران نیست. دولت ترکیه نمی‌خواهد با جمهوری اسلامی در فضای صلبی قرار بگیرد؛ زیرا روابط ایران و ترکیه به گونه‌ای نیست که حتی شخص اردوغان بتواند آن را کم یا زیاد کند. درهم تنیدگی قومی و مذهبی نکته دیگری‌است که در روابط دو کشور مهم‌است. امتداد فرهنگ، زبان و قومیت ترکیه تا استان‌های ‌مرزی‌ جمهوری اسلامی ایران می‌رسد. از سوی دیگر شاهد عمق روابط مذهبی ملت ایران با مسلمانان ترکیه از جمله
 ۲۳ میلیون شیعه علوی «معادل یک چهارم جمعیت ترکیه» هستیم. روابط تهران و آنکارا در ۲۰ سال گذشته و حتی در دوران حاکمیت حزب عدالت و توسعه بر این کشور همواره با ثبات همراه بوده‌است. به عنوان مثال موارد اختلافی مانند پرونده جنگ سوریه نیز موجب واگرایی روابط دو کشور نشده است. درک ما از روابط همسایگی باید اصولی باشد و نباید به گمانه‌زنی‌های بی ثبات و اساس واکنش نشان بدهیم.
زارعی درباره تنش‌های ایجاد شده بین ایران و ترکیه هم می‌گوید: روابط ما با ترکیه و  هیچ کشور همسایه‌ای نمی‌تواند به سمت تنش حرکت کند، البته گاهی ممکن است کسی از داخل ایران یا ترکیه موضع‌گیری خاصی کند، اما این هرگز به معنای تنش در روابط دو کشور نیست. درجریان درگیری آذربایجان و ارمنستان نیز شاهد یک دوره تنش کوتاه مدت در مرزهای منتهی با ایران اسلامی بودیم. در جنگ‌هایی که منتهی به مرزهای مشترک با دیگر کشورها می‌شود بروز تنش‌های مرزی امری طبیعی است. برخلاف ایران که نقش بی‌طرف داشت این ترک‌ها بودند که با حمایت مالی و نظامی از آذربایجان طرف حساب ارمنی‌ها شدند. درحال حاضر با دستیابی طرف ارمنی و آذربایجان به یک راه حل مسالمت آمیز، اولاً شاهد عدم شکل گیری طرح کریدور باکو- نخجوان اردوغان هستیم و دوم اینکه شرایط آذربایجان به وضعیت ماقبل جنگ برگشته و ترکیه نیز از حضور نظامی پررنگ در آذربایجان صرف‌نظر کرده است. برهمین اساس می‌توان گفت روابط فی‌مابین به بلوغ بیشتری رسیده‌ و همین موضوع موجبات رشد و تداوم هم‌گرایی در گفت‌وگوهای دو ملت را فراهم خواهد کرد.